CHAPTER 6 : Be Sure (?) NC

CHAPTER 6 : Be Sure (?) NC

         มาร์คจัดการอุ้มแบมแบมให้กลับเข้ามาในห้องก่อนจะจับข้อมือบางไว้...ใบหน้าหล่อเหลาโน้มไปกดจูบที่ปากบางแน่น.. เมื่อเขาพูดว่าแบมแบมต้องเป็นของเขา เขาก็จะทำให้มันเป็นอย่างนั้น.. มือหนาจัดการสอดเข้าใต้เสื้อลูบไล้ทุกส่วนที่ต้องการเพื่อปลุกอารมณ์คนตัวเล็ก

    ลิ้นร้อนแทรกสอดเข้าไปใบโพรงปากบางราวกับผึ้งที่เก็บเกี่ยวน้ำหวานจากดอกไม้ ลิ้นหนาตวัดหยอกล้อนัวเนียกับลิ้นของแบมแบมไม่มีหยุด... แบมแบมที่รู้ว่าตัวเองคงหนีไม่พ้นแล้วได้แต่ปล่อยเรื่องราวให้เลยตามเลย.. ร่างกายที่เคยดีดดิ้นยามร่างสูงสัมผัสสงบลง ทำเอาคนตัวโตถึงกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย สายตาคมมองใบหน้าหวานที่หอบหายใจถี่รัวอย่างโหย ก่อนจะผละออกมาและดูดเม้มปากบางอย่างหิวกระหาย

‘’อื้ม...จุ้ป...อา...’’ ยามร่างสูงผละออกมาเสียงหวานจะเผยให้ได้ยินเป็นการพึงพอใจของร่างสูง คนตัวเล็กเบี่ยงหน้าหนีอย่างเขินอาย แต่มีหรือคนอย่างมาร์คจะสนใจ ใบหน้าคมก้มลงดูดเม้มซอกคอขาวที่รอยแดงที่เขาเพิ่งทำไปเมื่อสองวันก่อนเริ่มจางไป ไหนๆก็ไหนประทับอีกสักหลายๆรอยจะเป็นไรไป...

‘’ต..ตรงนั้น..ไม่นะ..อ๊า..’’ เสียงครางหวานดังออกมา เรียกรอยยิ้มจากคนตัวโตได้เป็นอย่างดี  ยามมือหนาลูบไล้ส่วนอ่อนไหวของอีกคนแบมแบมหนีบขาตัวเองเพราะไอ้คนขี้แกล้งชักจะลามมาจุดอ่อนไหวของเสียแล้ว..

‘’อย่าเกร็งสิครับ..’’ เสียงทุ้มนุ่มลึกของมาร์คเอ่ยออกมาข้างๆใบหูเล็ก มือหนาจัดการแกะเสื้อผ้าที่แสนเกะกะของแบมแบมออกอย่างไม่ใส่ใจ เผยให้เห็นเนื้อขาวข้างในของคนตัวเล็ก

‘’ย..อย่ามองแบบนั้นสิ!!!!!! //////// ’’ ในตอนนี้แบมแบมเขินจนจะไม่รู้จะเอาความเขินไปไว้ที่ไหนได้แต่หันหน้าหนีอย่างเดียวแตกต่างจากมาร์คที่มองเหมือนเขาเป็นอาหารรสเลิศ.. ปากหนาไม่รอช้าจัดการดูดเม้มยอกอกสีชมพูตรงหน้าทันที แบมแบมที่รู้สึกได้แรงดูดเม้มของอีกฝ่ายแอ่นอกทันที..ความเสียวซ่านที่ส่งผ่านจากร่างสูงเริ่มปลุกอารมณ์คนตัวเล็กให้ยื่นมือไปกอดรอบคอมาร์คแบบอัตโนมัติ.....

‘’น่ารัก..’’ มาร์คเงยขึ้นมาสบตาหวานที่เยิ้มเพราะความเสียว ปากบางกัดกันแน่นอย่างเซ็กซี่การกระทำนี้ยิ่งปลุกอารมณ์คนตัวโตให้หนักหน่วงขึ้นไปอีก มือหนาเลื่อนลงมาถอดกางเกงในของแบมแบมก่อนจะเหวี่ยงมันทิ้งไปอย่างน่าสงสาร

‘’อ๊ะ !...ไม่เอานะ! //////’’ มือเล็กรีบยกขึ้นส่วนนั้นเอาไว้มันน่าอาจะตายทำไมมาร์คถึงได้หื่นแบบนี้นะ...

‘’ไม่เห็นเป็นไรเลย..กอดคอฮยองไว้นะครับ’’ คำพูดคำจาจากหมาๆตอนนี้ได้เปลี่ยนมาเป็นสุภาพแล้วร้อยเปอร์เซ็นต์ก็เฉพาะเวลาอยู่บนเตียงเท่านั้นแหละหาก ไม่ได้อ้อนเมื่อไหร่คงจะกลับไปเป็นหมาเหมือนเดิม...

    มือหนาจัดการดึงมือของแบมแบมให้ไปคล้องรอบคอตัวเองก่อนจะกอบกุมส่วนอ่อนไหวของแบมแบมขึ้นลงช้าๆ...

‘’อ๊ะ..ซี๊ดดด..ย..ฮยอง..’’ แบมแบมกอดคอมาร์คแน่นในขณะที่มือของมาร์คยังคงทำหน้าที่รูดขึ้นลงอย่างช้าๆ เมื่อเห็นใบหน้าหวานที่แดงก่ำและหอบหายใจแรงอย่างเซ็กซี่

     คนตัวโตมีอันหยุดตัวเองไม่อยู่อีกครั้ง ปากหนาเร่งรีบกดสัมผัสลงที่ปากบางอย่างบ้าคลั่งก่อนจะดูดดุนเก็บเกี่ยวความหวานจากลิ้นเล็กที่กำลังตอบสนองความต้องการเช่นกัน..

‘’อื้มมมม..อา..’’ เสียงครางที่ตอนนี้แยกแทบไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใครดังไปทั่วห้อง มือหนาที่จัดการรูดส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กตอนนี้เปราะไปด้วยน้ำรักของคนตัวเล็กที่เพิ่งปล่อยออกมา คนตัวโต เปลี่ยนจากมือที่กอบกุมมาเป็นใช้นิ้วค่อยๆสอดแทรกเปิดช่องทาง

‘’อ๊า....!จ..เจ็บ..ผมเจ็บ...’’ เมื่อร่างกายสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่กำลังสอดเข้ามา  ร่างกายเล็กมีอันต้องเกร็งบีบรัดนิ้วหนาที่เพิ่งจะสอดเข้าไปแบบอัตโนมัติ เล่นเอาคนตัวโตต้องยื่นหน้าขึ้นไปจูบหน้าผากชื้นเพื่อปลอบ

‘’ทนอีกนิดเดียวนะครับ เดี๋ยวก็หายแล้ว’’ ใบหน้าหวานพยักหน้าหงึกๆรับรู้ในสิ่งที่ร่างสูงพูด นิ้วของมาร์คค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆเพื่อเป็นการทำให้คนตัวเล็กคุ้นเคยตอนที่เขาแทรกเข้าไปแบมแบมจะได้ไม่เจ็บมาก

‘’..ย..ฮยองง..อ๊า..ซี๊ดดดด..’’ คนตัวเล็กครางอยู่บนเตียงนอนอย่างเสียวซ่าน มือที่โอบคอมาร์คเปลี่ยนไปจิกที่ไหล่กว้างเพื่อระบายอารมณ์... ก่อนที่จะเลื่อนมือลงมาค่อยๆดึงเสื้อของมาร์คขึ้นแบบไม่รู้ตัว.. ร่างสูงยกยิ้มพึงพอใจกับการตอบรับของคนตรงหน้า ไม่คิดว่าจะตอบรับดีขนาดนี้...

‘’แบมแบม...อ๊า..’’  เสื้อแขนยาวสีขาวถูกถอดออกโดยแบมแบม ที่นอนหอบหายใจถี่รัวอยู่บนเตียง มือหนาจัดการปลดเข็มขัดของตัวเองออกก่อนจะรูดซิปกางเกงลง นิ้วร้อนที่ทำหน้าที่สอดเข้าออกค่อยๆถอยออกมา จนคนเล็กเริ่มผ่อนคลาย..

‘’เจ็บหน่อยนะครับ..’’ คนตัวเล็กไม่ตอบเพียงแต่จัดการโอบรอบคอแกร่งให้โน้มหน้าลงมาจูบตัวเอง ทนไม่ได้กับสภาพที่จะให้มาร์คมองแบบนี้มันทั้งเขินทั้งอายมาก... ร่างสูงยกยิ้มให้กับการกระทำน่ารักๆของอีกฝ่ายก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกหัวแก่นกายเข้าไปเปิดทาง..

‘’อื้อ!!!!!!!!!’’ คนตัวเล็กสะดุ้งรู้สึกเจ็บๆจี๊ดๆเมื่อแก่นกายที่ร้อนลุ่มของมาร์คกำลังสอดเข้ามา... มาร์คได้แต่ดูดปากตอบกลับความต้องการของคนตัวเล็กแน่น ก่อนจะค่อยๆสอดแทรกเข้าไปอย่างช้าๆจนในที่สุดก็มิด

‘’อ..อึก..เจ็บ...’’ คนตัวเล็กผละหน้าออกใบหน้าเล็กเหยเกเพราะความเจ็บ ร่างกายบีบรัดแก่นกายของมาร์คที่อยู่ภายในจนเจ้าของเสียงทุ้มต้องครางออกมาอย่างเซ็กซี่..

‘’ทนอีกนิดเดียวนะคนดี..’’ คนตัวโตโน้มหน้าขึ้นไปจูบหน้าผากชื้นก่อนจะค่อยๆขยับจังหวะเข้าออกช้าๆ คนตัวเล็กโอบรอบคอสูงแบบอัตโนมัติร่างกายของทั้งคู่เอียนเองไปตามจังหวะที่มาร์คเป็นคนควบคุม

‘’ซี๊ดดดด...อา..’’ มาร์คค่อยๆขยับจังหวะให้หนักหน่วงขึ้นแต่เชื่องช้าเพื่อที่คนตัวเล็กจะได้ปรับสภาพทัน มือหนาเลื่อนไปกอดรอบเอวแน่นไม่มีปล่อยก่อนจะก้มหน้าสูดกลืนความหอมจากซอกคอขาว..

‘’อ๊ะ อ๊ะ...!’’ เสียงครางหวานดังขึ้นเมื่อมาร์คเปลี่ยนจากหนักหน่วงเป็นถาโถมเข้าใส่แบบถี่ยิบ..เสียงเนื้อกระทบเนื้อของทั้งคู่ดังประสานกันตลอดเวลาที่ร่างสูงถาโถมทุกอย่างเข้าไปในร่างกายของร่างเล็ก

‘’โอวว..ซี๊ดดดดด!’’ เสียงร้องครวญครางของทั้งคู่ยังคงดังประสานกันอย่างต่อเนื่องเหมือนกับบทเพลงที่ต้องมีทั้งคนร้องและเมโลดี้คอยเติมเต็มให้กัน..

  สายตาคมมองใบหน้าหวานที่สะบัดหน้าอยู่บนเตียงแล้วเม้มปากตัวเองแน่น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้แบมแบมก็ต้องการที่จะไปให้ถึงฝั่งเช่นเดียวกับเขา  เมื่อคิดได้อย่างนั้นมาร์คไม่รีรอรีบเร่งจังหวะบทเพลงให้หนักหน่วงชนิดที่ว่าแบมแบมต้องปลิวไปตามแรงของเขาเลยทีเดียว

‘’แบมแบม ...อะ..อ ซี๊ด...คนเก่ง..’’ มาร์คเอ่ยชมเมื่อแบมแบมเปลี่ยนจากโอบรอบคอเป็นนั่งกอดตัวเขาไว้แน่น มาร์คได้จังหวะจัดการจับขาคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่า

   ก่อนจะใช้มือคร่อมร่างบางไว้แล้วจัดการถาโถมเข้าไปอีกครั้ง หากแต่ครั้งนี้เขากลับถอนจนสุดแล้วใส่กลับลงไปให้สุดจนคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งเพราะความเสียวซ่านปนความเจ็บแต่ก็กลับสุขสมในเวลาเดียวกัน... คนตัวเล็กเม้มปากแน่นจ้องมองไอ้หื่นที่กำลังเร่งจังหวะบทเพลงให้ถี่ยิบ

‘’จูบ..ซี๊ด...!’’ เมื่อคนตัวเล็กเรียกร้องมีหรือคนตัวโตจะทำให้ไม่ได้ ปากหนาจัดการบดขยี้ปากบางทันที ปากหนาและปากบางนัวเนียกันและกันไม่ห่าง ยามฝ่ายใดผละออกมาเสียงดังจุบ จะดังขึ้นเรียกเลือดฝาดขึ้นที่แก้มใสได้เป็นอย่างดี..

‘’ฮยอง..คิดถึงแบมนะครับ’’ เมื่อได้ทีมีหรือคนอย่างอี้เอินจะไม่แกล้ง แต่การที่พูดไปแบบนี้มันก็ออกมาจากความรู้สึกจริงๆของเขาที่ห่างหายไปนานจากคนคนนี้ ปากหนาพรมจูบไปทั่วใบหน้าของแบมแบมอย่างหวงแหน

‘’อ๊า....อะ..’’ คนตัวเล็กเอนกายสั่นคลอนไปตามจังหวะที่ร่างสูงส่งมา เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามร่างกายขาวยิ่งเพิ่มความยั่วยวนเข้าไปอีก

 ร่างกายของทั้งคู่แนบประสานบิดชิดกัน เสียงครวญครางของทั้งคู่ก็เช่นกัน แบมแบมที่เริ่มเห็นภาพฝั่งฝันที่ถูกปลุกโดยมาร์คเริ่มเม้มปากตัวเองอีกครั้ง มือเล็กๆลูบไล้แผ่นหลังชื้นของร่างสูงอย่างลืมตัว

 

‘’อ๊า..จะเสร็จแล้ว...โอว..’’ จังหวะถูกถ่ายทอดเริ่มช้าลงแต่หนักหน่วงบ่งบอกว่าคนทั้งคู่เริ่มจะถึงฝั่งฝัน เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังแข่งกันกับเสียงเนื้อกระทบที่เริ่มเบาลง มาร์คเลื่อนใบหน้าไปจูบที่หน้าผากชื้นของแบมแบมที่นอนหอบกระสั่นอีกครั้ง 

‘’อ๊า....’’ แบมแบมครางเสียงหวานเมื่อรู้สึกได้ถึงของเหลวอุ่นๆที่กำลังไหลอยู่ภายในตัวของเขาเอง มือเล็กจิกไหล่คนตัวโตแน่นยามที่คนตัวโตค่อยๆถอดถอนแก่นกายออกมาช้าๆ... น้ำรักสีขาวขุ่นไหลออกมาตามช่องทางสีสวยของแบมแบม แบมแบมที่เขินอายจนตัวแทบจะแตกออกจากกันมุดหน้าเข้าหาหมอนทันที

‘’น่ารัก...’’ มาร์ควางขาของแบมแบมที่พาดบ่าเขาลงก่อนจะลงไปนอนข้างๆจ้องมองใบหน้าหวานที่แดงก่ำและหอบหายใจอย่างเหนื่อยหอบไม่ต่างกัน

‘’คนบ้า..หื่นที่สุด!!!’’ พอเริ่มรู้ตัวแบมแบมก็โวยวายทันที แต่ ณ ตอนนี้มาร์คกลับรู้สึกสุขใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้สึกระคายผิวเลยแม้แต่นิดกับคำด่าของคนตัวเล็กกลับชอบใจด้วยช้ำเมื่อนึกถึงตอนที่คนตัวเล็กตอบกลับความต้องการของเขา

ฟอดดดดดดดดดดด

‘’รางวัลของคนน่ารัก’’ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะจัดการหอมแก้มใสจนเสียงดังฟอด ตอนนี้หัวใจของมาร์คมันพองโตอย่างบอกไม่ถูก

‘’ฮยองมันหื่นที่สุดอ่ะ /////’’ แบมแบมก้มหน้างุดซบกับอกแกร่งทันที มาร์คแอบขำๆกับท่าทางของอีกฝ่ายมาไกลขนาดนี้แล้วยังจะเขินอีก มือหนากระชับกอดคนตัวเล็กแน่นก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายทั้งสองไว้

    วันนี้เป็นวันที่มาร์คมีความสุขที่สุดอ่ะ...